محرم که می شود همه برای امام حسین علیه السلام مشکی می پوشند.

هیات ها پر از کودکان و نوجوانان و پیر مردانی می شود که عاشقانه بر سر

و سینه می زنند، انگار باز محرم به همه جانی دیگر داده،عشق بیداد

می کند،باز همه جا حرف از وفای حضرت عباس علیه السلام می شود.

می شناسی اش،علمدار دشت کربلا را همه می شناسند.

ادبش را از مادرش به ارث برده، از بی بی ام البنین سلام الله علیها.

می خواهم بگویم فقط هفتاد و دو تن  شهید کربلا بازیگران اصلی کربلا

نبودند،فقط آنها که در صحنه کربلا حضور داشتند ،کربلایی نشدند بلکه

مولا ابا عبد الله علیه السلام مرید زیاد داشت، آنهایی که کربلا نبودند اما

پاسدار خاطره عاشورا شدند و ندای مظلومیت پسر فاطمه را به گوش همه

جهانیان رسانیدند و  بی بی ام البنین  یکی از آن عاشقان بود.

و چه زیبا نقشش را بعد از عاشورا در بقیع به نمایش گذارد، به آن جا

می رفت و نوحه سرایی می کرد، کسی از او بپرسد بانو، مگر پسرانت در

کربلا شهید نشدند، تو این جا بر سر و سینه می زنی؟ آری او در ناله هایش

هم در پی انجام رسالت بزرگی بود که بر دوش داشت تا برای همه کسانی

که آن جا در بقیع اجتماع می کردند و شاهد عزداری های او بودند از مظلومیت

حسین بگوید و یاران فداکارش..ازحقایق پشت پرده او باید خبر دهد،آری عقیله

بنی هاشم حضرت زینب  سلام الله علیها نباید در این راه تنها بماند.