طلبه ها واقعا می خواستند بدانند چگونه باید در جامعه ی فعلی

امر به معروف و نهی از منکر کنند، خانم خاتم الحسینی فرمودند:

چرا به محض شنیدن امر به معروف و نهی از منکر چهره ی یک

خانم  بد حجاب را در اتوبوس و خط واحد یا خیابان تصور می کنید؟

ما باید از همین محیط حوزه شروع کنیم،چرا فکر نمی کنید اگر خدای

ناکرده طلبه ای ،هم وقت خودش و  هم وقت دیگران را در ساعت های

مباحثه بگیرد، نیاز به امر به معروف ندارد؟ همه باید حواسمان به محیط

اطرافمان باشد،وقتی در جاهای کوچک توانستی کسی را ارشاد کنی.

قدرت جسارت و بیانت هم برای تذکر در بیرون بهتر می شود و دیگر

دلت برای نهی از منکر در بیرون از محیط حوزه نمی لرزد.

راستی ما چقدر از کنار این فریضه ی مهم بی تفاوت می گذریم؟