کارش مرا به یاد همان چیزی انداخت که راه سیر و سلوک خیلی از بزرگان

است، همان سه کلمه ای که می تواند ما را به سعادت دنیا و آخرت برساند.

همان راهی که بزرگانی امتحانش کردند و سربلند از آن بیرون آمدند،همان

چیزی که به آن می گوئیم"مشارطه"،"مراقبه"و"محاسبه".

موبایلش هر از گاهی چیزی را به او یاد آوری می کرد،نگاهی به موبایلش کرد

و با لبخند زیر لب گفت:"کم بخور.”

قضیه را از ایشان پرسیدم گفتند:چند شب پیش یکی از سخنرانان می فرمودند:

سعی کنید هر روز کمی از آن چه درطول روز می خورید را در ظرفی بریزید،آخر

شب وقتی به آن نگاه می کنید شاید حالتان بد شود،ببینید در طول روز چه بر

سر این معده ی بیچاره  می آورید.تصمیم گرفتم مواظب باشم کمتر بخورم،کار

قشنگش مرا به تفکروا داشت که کاش برای از دست ندادن اعمال صالحی که

در طول روزانجام می دهیم این قدر محتاط باشیم و گوش به زنگ.

راستی شما هم گوش به زنگ هستی که عمر دارد به سرعت سپری می شود

یا نه؟.خدایا ما را در پیمودن مسیر بندگی یاری فرما. نوشته ی : م  . ی