چقدر از قافله ی شکرگزاران واقعی،عقب ماندم.
دعای عشرات را که باز می کنی می بینی ،چقدر مضامین قشنگ و والائی رادر خود
جای داده است،دعائی که سراسر آموزش حمد است به بندگان.به خودم که فکر می کنم .
می بینم چقدر در برابر لطف و احسان خدا شرمنده ام،خدائی که این همه نعمت به من ارزانی
داشته اما من چقدر ناسپاسی کردم و شکر نعمت را به جا نیاوردم،تازه وقتی این دعای زیبا
را می خوانی متوجه می شوی چقدر از قافله ی شکر گذاران واقعی عقب هستی.
خدایا تو را حمد می کنم به عدد ستارگان و عدد ملائکه ی آسمان، تو را حمد می کنم.
به عدد خاک و ریگ و هسته های عالم،تو را حمد می کنم به عدد هر چه در میان آسمان
و زمین است،تو را حمد می کنم به عدد وزن آب دریاها و به عدد برگ درختان ،خدایا تو را
حمد می کنم به عدد آن چه در لوح و کتاب تو به شمارش آید،تو را حمد می کنم به عدد جن
و انس،خزندگان ،پرندگان،چرندگان و درندگان.خدایا من هرگز این گونه با تو حرف نزدم و این
طور شکرت را به جا نیاوردم مرا به خاطر تمامی کوتاهی هایم ببخش.
بار الها!به عدد نعمت هائی که به همه ی بندگانت عطا نمودی تو را سپاس می گویم .
و به عدد گناهانی که مرتکب شدم از تو طلب آمرزش و غفران دارم ای معبود مهربانم.
نوشته ی :م . ی