و لقمان چه قدر زیبا فرزندش را مورد خطاب قرار می دهد و می گوید :

“یابُنَیَّ اَقم الصلاة"و خوشا به حال والدینی که تنها به فکر فراهم کردن مادیات

برای فرزندانشان نیستند و  به امر نماز و عبادت فرزندانشان هم با محبت توجه

دارند و سپس استاد نکات زیبایی از همین آیه بیان کردند.

1:به فرزندت توجه کن و به حرف هایش گوش بده.

2:او را با مهربانی مورد خطاب قرار بده چرا که قرآن مثل کتاب قانون نیست.

که تنها اصل و تبصره ها را به ما یادآ وری کند، بلکه قرآن کتاب قانون به

علاوه ی خطاب است.

3:در این خطاب ناراحتی و تندی جایی ندارد.

4:احترام فرزند باید در کلاس درس خانواده بهترین چیزهایی که باید آنها را بیاموزد.

و در زندگی به کار ببرد را خوب فرا گیرد.

5:امربه نماز:گاهی هم در کنار همه ی محبت ها و مهربانی ها امر نماز را به آنها

یاد آور شد،آری و به راستی که برای تربیت این آینده سازان مملکت والدین تمام

تلاششان را به کار گیرند،شاید حتی لازم باشد که روزی انسان به خاطر بعضی

موانع ، برای رشد معنوی فرزندانش هجرت کند؛ مثل حضرت ابراهیم علیه السلام

که از  فلسطین تا مکه  1200کیلومتررا با همسر و فرزند طی می کند، تا بگوید:

“ربَنا انّی اَسکَنتُ من ذریتی بواد  ذی زَرع"این همه فاصله را می پیماید.

تا هدف زیبای خود را ترسیم کند.ربنا لیُقیم الصلاة”

خدایا !این همه راه را با عشق آمدم تا نماز را اقامه کنم.

 قسمتی از سخنرانی ارزشمند حجة الاسلام وحیدی از قم.