اسم ایران که می آید احساسی پُر از افتخار به من دست می دهد.

از این که ایرانی ام و زیر سایه ی رهبری حکیم و فرزانه زندگی می کنم .

به خود می بالم،مگر می شودد شیعه باشی و در کشوری چون ایران

نفس بکشی، اما نسبت به مسائل و تصمیم گیری های مهم کشور

خود را بی تفاوت نشان دهی؟

مگر می شود جایی که باید باشی نباشی؟

اصلا اگر می خواهی بدانی مومن هستی یا نه ،یکی از راههای

شناخت همین است،از امام صادق علیه السلام پرسیدند:

تقوا یعنی چه؟فرمودند:جایی که باید باشی ،حضور پیدا کنی

و جایی که خداوند تو را نهی کرده، نروی.

و لذا ما در انتخابات با صلابت هر چه تمام شرکت می کنیم.

تا کمترین وظیفه ی خود را در برابر رهبری و این مردم عزیز انجام داده

و برای آبادانی کشوری که خیلی ها برایش خون دادند

  تلاش کردند،تحریم ها را به جان خریدندو انقلاب کردند.

گام های بزرگی را بر داریم/ م . ی