لحظه ها میل بندگی دارند.

وقت ادعیه خوانی دل شد.

چشم را باید اشک پاشی کرد.

وقت خانه تکانی دل شد.

همه دل تنگ ،این هوا بودند.

غنچه ی سبز ربنا واشد.

در همین لحظه های نورانی

باری از دوش یک نفر بردار.

روزه داری ،فقط نخوردن نیست.

چون علی کیسه ی سحر بردار.

شاعر:صابر خراسانی