چقدر خوب است که انسان هر چه را که می آموزد آن را جامه ی عمل بپوشاند.

ومثل گنجی گرانبها آن را در صندوقچه ی قلبش محفوظ نگاه دارد.

به دنبال مطلبی زیبا در باره ی پدر بودم که به این جملات ارزشمند برخوردم.

چهار نفر پدر انسان محسوب می شوند:

اول:کسی که دین و معنویت برای او آورده است.

یعنی پیامبر صلی الله علیه وآله و ائمه علیهم السلام.

و خدا را شکر می گوییم که شیعه ایم و دوستدار امیر المومنین علیه السلام.

و پدر مهربانی داریم به نام حضرت مهدی عج الله تعالی فرجه

که همیشه برای سلامتی امان دعا می کند.

دوم: پدر خود انسان،همان تکیه گاه امنی که، صبر را به فرزندانش  آموخت.

و  یاد داد زمین که می خورند زود بلند شوند و یا علی بگویند.

سوم:کسی که به انسان علم آموخته است،همان معلم مهربانی که

الفبای زندگی را با عشق و صبر تلفیق کرد و به دانش آموزانش آموخت.

چهارم:کسی که به مرد زن داده که منظور همان پدر زن است.

خدا کند یادمان بماند که ادب و احترام را سر لوحه ی کار خویش در زندگی قرار دهیم.

وقدر لحظات در کنار هم بودن را بدانیم/ م . ی

منبع: اقتباسی از کتاب واعظ همراه،چاپ اول،محمد رضا غیاثی کرمانی 

قم:نشر سنابل صص 185_184