“این روزها حرف زدن سخت شده است، بین مبتدا و خبر ایراد می گیرند.

نمی گذارند مبتدا را بگویی بعد به خبر برسی. نمی گذارند جمله کامل بشود.

نمی دانم ما چرا این طور هستیم، زندیق به فردی می گویند که به هیچ چیز

معتقد نباشد،یعنی فوق کافر است.

کافر داریم که بعضی مسائل را قبول دارد، ولی زندیق کسی است که هیچ

اعتقادی ندارد،زندیق ها نقل کرده اند که ما می رفتیم با امام صادق علیه السلام

بحث می کردیم، ایشان به قدری زیبا گوش می داد که فکر می کردیم در بحث

ایشان را محکوم کرده ایم،حرف ما که تمام می شد ایشان سرشان را بالا

می آوردند ،همه بافته های ما را با یک جمله نقض می کردند.

اما ما در برادری و خواهریمان حاضر نیستیم به حرف یکدیگر گوش بدیم.

صبر کن! شکر توی کلامت! این شکر این جا به چه دردی می خورد؟

بیچاره زحمت کشیده، انرژی صرف کرده می خواهد نتیجه بگیرد ،بعد بگوییم

شکر توی کلامت! یا وسط بحث اگر از یک جمله خوشش نیاید، می پرد وسط

حرف، آقا جان کمی صبر کنید! به خدا معلومات بدست آوردن به این راحتی ها

نیست.” و این ها قسمتی از سخنان ارزشمند استاد فاطمی نیا حفظه الله علیه

است که برای شما دوست بزرگوارم از سایت تحلیلی خبری عصر ایران نقل قول کردم.

خدایا به ما هنر خوب گوش کردن را عنایت فرما و ادب بندگی به همه ی ما بیاموز.آمین