حال و هوایشان دیدنی بود، وقتی بعد از ثبت نام حوزه به آنها گفتم.

که در این مکان مقدس شهید گمنامی دفن است که صدایش می کنیم.

“داداش حسین” رفتند سر قبرش، اما انگار این دیدار فقط همان جا و

همان روز نبود.

بعد از آن روز یک دفعه ی دیگر هم آمدند،دیروز پیامی دریافت کردم به این

مضمون:"ازتون خواهش می کنم برایم دعا کنید بروید سر مزار شهید گمنام

واسم دعا کنید که برای مصاحبه قبول شوم ،از وقتی اومدم پیش داداش

حسین همش داره اتفاقای خوب برام می افته.”

وقتی پیام فاطمه خانم گل و دوست داشتنی را خواندم خطاب به شهید

گمناممان گفتم:چه کردی با این قلب ها،این جذبه ی معنویت شماست

که عاشقان را این چنین به سوی حوزه می کشد،وگرنه  خودتان

می دانید ما کاره ای نیستیم.خدایا یاری امان ده مثل همیشه / م . ی