خیلی به فکر فرو رفته بود،می گفت: امروز درس اخلاق داشتیم،استاد

رشید نیا با حرف هایش مرا کاملا به تفکر وا داشته،در دلم گفتم خوش

به حال اساتیدی که علمشان را واقعا با عمل همراه کرده اند و درس

اخلاق را عملی به طلبه ها یاد می دهند.

امروز استاد تنها یک تلنگر زده بود و به چیزی اشاره کرده بودکه شاید خیلی

از ما در زندگی گرفتارش باشیم و آن این که اگر خدای ناکرده دلی از دستمان

شکسته یا کسی را به خاطر پوشش،لهجه اش یا…به تمسخر گرفتیم باید

او را راضی کنیم.

راستی نکند دلی از دستمان رنجیده خاطر شده باشد و ما آسوده خاطر باشیم؟

م . ی