هرگاه غذای لذیذی به دست ما برسد آن را می خوریم،هر

گاه لباس زیبایی داشته باشیم، دوست داریم زودتر آن را

بپوشیم،اما وقتی در احوالات شیخ غلامرضا فقیه خراسانی

رحمة الله علیه دقیق می شوی، می بینی یک کار زیبا انجام

می داد،کاری که می تواند برای همه ی ما درسی آموزنده

باشد.

می گویند:"هرگاه غذای مطبوع یا لباس مرغوبی به دستم

می رسید،آن را کنار می گذاشتم و خطاب به نفس می گفتم:

شرط استفاده از این غذا و لباس ،به جا آوردن فلان عمل عبادی

یا امساک یا شب زنده داری است،وقتی آن عمل را انجام می دادم

آن لباس و غذا را به طلاب دیگر می دادم و خودم از غذای ساده و

لباس معمولی استفاده می کردم و به نفس خطا کرده، می گفتم:

که نبایدهمیشه تو بر من حاکم باشی و خواسته های خودت را به

من تحمیل کنی، من هم در مبارزه باید سر تو کلاه بگذارم و غالب

شوم.”

اقتباسی ازویژه نامه هشتمین همایش تجلیل از فرهیختگان حوزه علمیه یزد