لحظه به لحظه ی زندگیشان برای من و تو درس زندگی ست،از

علما و بزرگانی می گویم که مثل من و تو روی همین کره ی خاکی

زندگی کردند و نفس کشیدند،در کوچه های خاکی روستا گام بر

داشتند و در کنار همین مردم چند صباحی به ساده زیستی سپری

کردند و با کوله باری از اعمال صالح راه سفر در پیش گرفتند.

از آیت الله حاج شیخ غلامرضا فقیه خراسانی رحمة الله علیه سخن

می گویم،در باره او که نوشته اند اگر کسی به نشانه ی ادب

می خواست دستشان را ببوسد از این کار خود داری می کردند و اگر

در این هنگام سیمای نورانی اشان به سیدی می افتاد خطاب به آن

شخص می فرمودند:"دست این سید را ببوس،نه دست من را که خود

را نوکر سادات می دانم.”

اقتباسی از ویژه نامه ی هشتمین همایش تجلیل از فرهیختگان حوزه علمیه یزد