حاضرم همه ی عمرم را بدهم و بیست دقیقه سکوتی که بین من و خانم امین رحمة الله علیه حاکم شد؛دوباره تکرار شود.
بارها از خانم قیاسی حفظه الله مدیریت محترم حوزه این قضییه را شنیده بودم.
امشب هم در جمع دوستان طلبه و اساتید حوزه فرمودند:"گاهی بعضی از علما
و بزرگان این قدر روحشان زیبا رشد می کند ،که وقتی به دیدار هم نائل می شوند
تنها یک سلام و احوال پرسی رد و بدل می شود و بعد نیم ساعتی سکوت،سکوتی
که تنها حرف نزدن نیست ،سکوتی که دنیایی بهره معنوی در آن نهفته،از آن هنگامی
که وقتی امام راحل و علامه طباطبایی رحمة الله علیه به دیدار هم نائل می شوند و
سکوتی عمیق بین این دو سید بزرگوار و دو عالم برجسته ی درجه یک بر قرار می شود
و …
مثل همان سکوتی که بین آقای زهرایی و مرحومه بانو مجتهده امین اصفهانی رحمة الله
علیه رد و بدل شد،زمانی که در کنگره خانم امین در حضور علمای برجسته ای چون آیت الله
بجنوردی و آیت الله جوادی آملی و آیت الله فاطمی نیا حفظه الله ،این انسان بزرگ به پهنای
صورت اشک می ریزد و می فرماید:حاضرم همه ی عمرم را بدهم و بیست دقیقه سکوتی
که بین من و خانم امین رحمة الله علیه حاکم شد،دوباره تکرار شود.
خدایا چه رازی ست در این همه سکوت که ذهن ناتوانم راهی به ورای آن همه معنویت ندارد؟!
یادگاری / حوزه علمیه حضرت زینب سلام الله علیها یزد
