برای اینکه اصلاح را که وظیفه ی اهل علم است را در جامعه پیاده کنیم.

باید به جای پرداختن به معلول ،ریشه ی فساد را بشناسیم.

قرآن تاکید زیادی بر این مطلب دارد که:دشمن شما شیا طین جن و انس اند .

و باید باور بکنیم که اینها دشمن قسم خورده ی ما در زندگی اند.

لذا فردی که با بد حجابی ،وارد جامعه می شود.شکی نیست که کمبودی دارد.

چرا که فطرت یک زن و کلاً فطرت انسانها،خواستار پوشش است.

رعایت حجاب و پوشیده نگه داشتن بدن مطابق با فطرت انسانهاست.

در واقع باید گفت :یک انسان عاقل یک عقده ی سرطانی را مورد ضرب و شتم قرار نمی دهد.

و یا  خود سرانه ،با چاقو قصد نمی کند که آن را ببُرد.

بهترین راه حل این است که تحت نظر پزشک متخصص، یا از طریق دارو اقدام می کند.

و یا اورا تحت عمل جراحی قرار می دهند و غده را بر می دارند.

بنا بر این مسایل روحی و روانی بشر نیز ، به مانند این مثال ظریف و قابل تعمق است.

و لذا برای برخورد با یک بی حجاب یا بد حجاب باید او را به اصل فطرتش آگاه کرد.

آری اگر انسان بفهمد که خدا او را آفرید و او را اشرف مخلوقات قرار داد .

و پیامبران زیادی را پی در پی ،برای راهنمایی و ارشاد بشر فرستاد .

بی گمان می فهمد که تمامی این کارها برای سعادت او بوده  است.

و گرنه اگر خدا بنده اش را دوست نمی داشت لازم نبود این کارها را برای او انجام دهد .

بیایید باور کنیم که خدای بزرگ و مهربان از رگ گردن به ما نزدیک تر است و از پدر و مادر به ما مهربان تر.

خدا کند همیشه در جاده ی بندگی بمانیم و هر گز راه را به اشتباه نرویم.

و با همه ی وجود  این مطلب را باور کنیم که:

دور شدن از فطرت ، امتیاز ما را در نزد خدا کم می کند .

تا فرصت باقی است  و به پرتگاه های خطرناک نرسیده ایم .

لحظه ای توقف کنیم کمی جلوتر نوشته اند :

  مواظب باشید. خطر سقوط از پرتگاه خطرناک گناه

اقتباسی از سخنان شیوای استاد دستمال چیان از قم