به رفتارهای سنجیده ی پیر جماران رحمة الله علیه که می نگری،ایشان را عارفی بزرگ

می بینی که علمش همیشه با عمل همراه است،خاطره ای را از نماز اول وقت

ایشان خواندم که برایم بسیار جالب بود .

نوشته بود:"روز اولی بود که شاه رفته بود،امام در نوفل لوشاتو فرانسه اقامت داشتند.

نزدیک به سیصد الی چهارصد خبرنگار خارجی از کشورهای مختلف،اطراف

منزل امام جمع شده بودند.

تختی گذاشتند و امام روی آن ایستادند تا به سوالات خبرنگاران پاسخ دهند.

تمام دوربین ها کار می کردند،هنوز دو سه سوال بیشتر از امام نشده بود که

صدای اذان ظهر شنیده شد،امام بلافاصله ،جمع خبر نگاران را ترک کردندو فرمودند:

“وقت فضیلت نماز ظهر می گذرد.”

تمام حاضران از این که امام محل را ترک کردند،متعجب شدند.

کسی از امام خواهش کرد:"چند دقیقه ای صبر کنیدتا چند سوال دیگر هم بشود

و بعد برای اقامه ی نماز بروید."امام با قاطعیت فرمودند:"به هیچ وجه نمی شود.”

و برای خواندن نماز رفتند.

یاد امام راحل رضوان الله تعالی علیه همیشه در قلب هایمان جاویدان می ماند.

یاد بزرگی که همیشه در همه چیز برای اطرافیان اسوه و الگو بود

و این قدر به امر نماز اول وقت اهمیت می داد،یادش گرامی.

منبع:خاطره از مجله ی فرزانگان شاهد،سال سوم شماره ی 7بهار1392ص24