هر که به آخر نگریست،در آخر نَگریست.
بعضی ها رفاقت می کنند و بعضی ها رقابت،سوال ین جاست که اگر رقابت بد است .
پس چرا در منطقه ای از تهران همه مبل فروشند؟رقابت یعنی چند نفربا هم دویدن .
اصلا اگر در مسابقه ی دو،فقط یک نفر بدود اصلا انسان دوست ندارد بنشیند
و آن مسابقه را تماشا کند.
در زندگی خانوادگی هم همین طور است اگر عروسی تازه ،وارد جمع خانواده ای شده.
او را رقیب مادر شوهر و خواهر شوهر ندانید.
همان طور که وقتی کسی دارد دنبال مبل بخصوصی می گردد او را ارجاع می دهند.
به دو سه مغازه پایین تر چه می شود گاهی عروس یک خانه هم ،همسرش را با تدبیر
به نزد مادرش ارجاع دهد،به او بگوید: شما اول یک سری به مادرت بزن بعد به خانه بیا.
چرا که هر کس به آخر بنگرد گریان نخواهد شد.
(حجة الاسلام نقویان در برنامه ی رسم زندگی )
