وقتی جملاتی از بزرگان می شنوی ،که با رعایت مشارطه و مراقبه و

محاسبه به درجات بالایی از معنویت رسیدند، به حالشان غبطه می خوری .

جمله ای  را مرحوم آیت الله حق شناس از شیخ مرتضی زاهد  رحمة الله علیه

نقل می کنند که فرموده بودند: “از بس من تمرین کرده ام،اگر کسی غیبت بکند.

سنگینی روی قلبم می آید! و سپس استاد در ادامه فرموده بودند:در صورت تمرین

و مراقبه،سنگینی گناه بر شما ظاهر می شود،دیگر دوست ندارید و نمی خواهید

که بد بشنوید.” خدایا می خواهم اعتراف کنم من هنوز رسم و ادب بندگی

نیاموخته ام،ماه رمضان تمام تلاشم را می کنم تا مبادا حرفی از کسی به میان

آید،سعی می کنم  خوب باشم و …خدایا تو را به آخرین روزهای این ماه پر برکت

خوب بودن را در طول سال به من یادآوری کن و یاریم ده دلم را از رذائل اخلاقی

خالی کنم ای مهربانم.

منبع: غلام حسن بخشی،زملک تا ملکوت،دفتر اول،چاپ پنجم،قم

الهادی 1390 ص232

بیست و پنج روز از ماه مبارک رمضان سپری شد و خوشا به حال کسانی

که بهترین توشه های معنوی را برای خود ذخیره کردند،خدا کند سهم ما

از این روزه داری فقط نخوردن و نیاشامیدن نباشد و چه زیبا آیت الله

حق شناس تهرانی رحمة الله علیه می فرمایند:“مرتبه ی اعلای روزه داری

خالی شدن دل از ماسوای پروردگار است و اگر چنین شد؛پروردگار محبت

خودش را در دل او جای می دهد و چشم دلش را باز می کند .”

خدایا! با همه ی وجود باور داریم که تنها کسی که هم می داند و هم

می تواند تویی ،بار الها!رحمت بی انتهایت را مثل همیشه شامل حالمان

کن و امتیاز کامل بندگی را به ما عنایت کن. آمین یا رب العالمین

منبع:زملک تا ملکوت،غلام حسن بخشی،قم :الهادی1389 ص223

خداوند انسان را خلق کرد و هدف از خلقت او را رسیدن به قرب الی الله معرفی کرد و

چه زیباست که انسان ارتباطش  را با این خالق مهربان و کریم تقویت کند و سیم ارتباطی اش

را با خدا وصل کند و چه زیبا آیت الله حق شناس رحمة الله علیه در ص121 کتاب زملک تا

ملکوت می فرمایند:” وقتی که حضرت قابض الارواح خواست جان حضرت الیاس

علیه السلام را بگیرد،ایشان گریه کردند گفت :چرا گریه می کنی؟مگر مرگ لقاءالله نیست؟!

مگر شما از دیدار  خدا کراهت داری؟!حضرت الیاس علیه السلام جواب داد:خیر!من از مرگ

هراسی ندارم،من می خواهم در دنیا بمانم و خدا را پرستش نمایم.”

خدایا نهال عشق به خودت را در دلهایمان بکار و یاری امان ده پرستش و عباداتمان خالصانه باشد.

اگر 124000 پیامبر را خداوند به سوی انسان ها فرستاد ،برای یادآوری و تذکر

بوده است،پیامبران الهی  علیهم السلام می آمدند و مردم را دعوت به چیزهایی

می کردند که سعادت دنیا و آخرت آن ها را در پی داشت ،اما عده ی کمی ایمان

می آوردند،خیلی از الفاظی که در نماز تکرار شده، یا آیاتی که در قرآن مثل هم

آمده،تذکری مهم به ماست و لذا عارف بزرگ آیت الله حق شناس رحمة الله علیه

در مورد لقمان که سوره ای هم در قرآن به نام اوست ،می فرمایند:"لقمان حکیم

وقتی موعظه می کرد؛مردم توجه نداشتند،بعد پسرش را موعظه کرد پسرش گفت:

پدر جان!این مواعظ در قلب من هم اثر نمی کند!حضرت لقمان فرمودند:آن قدر

می گویم تا دریچه ی قلب تو باز شود و حکمت در آن مستقر شود.”

خدایا!شرمنده ام که در برابر خیلی از دستوراتت،بی توجه بوده ام،ما را با تکالیف

بندگی امان آشنا بگردان.

حجة الاسلام محمدی در شب های قدر می فرمودند: هر کسی باید تصمیم

بگیرد در هر چیزی که در زندگی لنگ می زند، همان را درست  و خالصانه انجام

دهد،اگر تا این لحظه، در امر نماز جدیت به خرج نمی دادی ؛نمازت را اصلاح

کن ،اگر مبتلا به فلان رذیله ی اخلاقی هستی،آن را کنار بگذار؛ما شب قدر

بیدار مانده ایم که بیدار شویم،کتاب از مُلک تا مَلکوت را که ورق می زدم دیدم.

در ص117 آیت  الله حق شناس تهرانی  رحمة الله علیه در باره ی  کسی که

چند سالی نماز شب را ترک کرده، این گونه می فرمایند:کسی خیره سری کرد

و کرد و کرد و ده سال نماز شب نخواند تا این که یک شب در خواب دید این آیه را

قرائت می کنند:(الم یانِ للذینَ آمنوا اَن تَخشَعَ قُلُوبُهُم لِذِکرِ الله)آیا وقت آن نرسیده

است که قلبتان خاشع بشود؟!ده سال از سعادت محروم ماندی!اگر حال هم نداری.

بیدار شو!بالاخره حال پیدا می کنی. خدایا!لذت عبادتت را بیش از گذشته به ما بچشان.

علما و بزرگانی که به درجات بالایی از تقوا ، ایمان و بندگی رسیدند به خاطر این

بوده که مشارطه ،مراقبه و  محاسبه را هر روز در زندگی خود پیاده می کنند.

آیت الله حق شناس رحمة الله علیه مقام مراقبه را این گونه توضیح می دهند.

مقام مراقبه این است که بدانیم در حضور و محضر کسی هستیم که حتی نسبت

به خطورات و تصورات ذهنی ما هم آگاه است،شخصی سوال کرد:یابن رسول الله

معنای آیه ی (علیمٌ بذات الصدور) چیست؟حضرت فرمود:یعنی تصوراتی که در ذهن

شما پیدا می شود،خیال معصیت که می کنید ،همه ی این ها  در حضور  و محضر

پروردگار است.

یک چشم زدن غافل از آن ماه نباشی/ شاید که نگاهی کند آگاه نباشی.

خداوندا!ما را با وظایف بندگی امان آشناتر از قبل بگردان.آمین یا رب العالمین.

منبع :غلام حسن ،بخشی،از ملک تا ملکوت،قم :الهادی 1389 ص253