حجة الاسلام محمدی در شب های قدر می فرمودند: هر کسی باید تصمیم

بگیرد در هر چیزی که در زندگی لنگ می زند، همان را درست  و خالصانه انجام

دهد،اگر تا این لحظه، در امر نماز جدیت به خرج نمی دادی ؛نمازت را اصلاح

کن ،اگر مبتلا به فلان رذیله ی اخلاقی هستی،آن را کنار بگذار؛ما شب قدر

بیدار مانده ایم که بیدار شویم،کتاب از مُلک تا مَلکوت را که ورق می زدم دیدم.

در ص117 آیت  الله حق شناس تهرانی  رحمة الله علیه در باره ی  کسی که

چند سالی نماز شب را ترک کرده، این گونه می فرمایند:کسی خیره سری کرد

و کرد و کرد و ده سال نماز شب نخواند تا این که یک شب در خواب دید این آیه را

قرائت می کنند:(الم یانِ للذینَ آمنوا اَن تَخشَعَ قُلُوبُهُم لِذِکرِ الله)آیا وقت آن نرسیده

است که قلبتان خاشع بشود؟!ده سال از سعادت محروم ماندی!اگر حال هم نداری.

بیدار شو!بالاخره حال پیدا می کنی. خدایا!لذت عبادتت را بیش از گذشته به ما بچشان.