علما و بزرگانی که به درجات بالایی از تقوا ، ایمان و بندگی رسیدند به خاطر این

بوده که مشارطه ،مراقبه و  محاسبه را هر روز در زندگی خود پیاده می کنند.

آیت الله حق شناس رحمة الله علیه مقام مراقبه را این گونه توضیح می دهند.

مقام مراقبه این است که بدانیم در حضور و محضر کسی هستیم که حتی نسبت

به خطورات و تصورات ذهنی ما هم آگاه است،شخصی سوال کرد:یابن رسول الله

معنای آیه ی (علیمٌ بذات الصدور) چیست؟حضرت فرمود:یعنی تصوراتی که در ذهن

شما پیدا می شود،خیال معصیت که می کنید ،همه ی این ها  در حضور  و محضر

پروردگار است.

یک چشم زدن غافل از آن ماه نباشی/ شاید که نگاهی کند آگاه نباشی.

خداوندا!ما را با وظایف بندگی امان آشناتر از قبل بگردان.آمین یا رب العالمین.

منبع :غلام حسن ،بخشی،از ملک تا ملکوت،قم :الهادی 1389 ص253