من چقدر خوشبختم که خدایی به این مهربانی دارم/ جای آشتی هم با او باقی بگذاریم.
آیت الله حق شناس رحمة الله علیه می فرمایند:"این اشخاصی که زیر گذر
با هم دعوا می کنند و بر کت و کول همدیگر می زنند،وقتی کسی این ها
را آشتی می دهد،زیر گوش طرفین دعوا می گوید:بابا این قدر بر سر یکدیگر
نزنید،جای آشتی هم باقی بگذارید،شما فردا می خواهید در روی همدیگر نگاه
بکنید ،تمام درها را نسبت به پروردگار نبندید،جای آشتی هم باقی بگذارید.
منبع :غلام حسن بخشی،زملک تا ملکوت،دفتر اول،چاپ پنجم
قم الهادی 1390 صص 167_166
معبودا!ای کسی که نسبت به تمام بندگانت مهربانی و رحمت بی انتهای
را شامل حالمان می کنی،می خواهم اعتراف کنم که خیلی وقتها با غفلت
و بی خبری و سرگرم شدن به گناهان تمام پل های پشت سر را خراب
کرده ام،اما تو باز هم چشم انتظار بازگشتم ماندی،و من چقدر خوشبختم.
که خدایی به این مهربانی دارم،پس مثل همیشه دستم بگیر و یاورم باش.