امشب داشتم به این فکر می کردم که دشمن همیشه مترصد فرصتی ست.

برای رسیدن به اهداف پلیدش ،داشتم کتاب چهره ی درخشان قمر بنی هاشم

ابو الفضل العباس علیه السلام تالیف آقای خلخالی ص 89 را می خواندم.

که به مطلبی رسیدم که بارها آن را خوانده بودم،آن جا که شمر لعنة الله علیه

تصمیم می گیرد به خیال خودش، امان نامه ای را برای حضرت ابوالفضل

علیه السلام و برادرانش  ببرد، تا آنها ازکشته شدن در امان مانند.

چرا که ام البنین سلام الله علیها از قبیله ی بنی کلاب است و شمر هم از

همین قبیله ،لذا فرزندان ام البنین را مثل خواهر زادگان خویش می داند.

آمده تا  در زیر پوشش وعده ای فریبنده ،عنوان کند اگر حضرت عباس و برادرانش

از یزید اطاعت کنند جانشان در امان است ،اما چه اشتباه بزرگی را مرتکب شد.

چرا که  شمر می خواست علمدار دشت کربلادر کنار برادرش ابا عبد الله الحسین

نباشد، اما نمی دانست که او در درس همراهی با ولایت بهترین نمره

قبولی را می گیرد و  برای همیشه روسفید تاریخ می شود.

وجه مشترک دشمن در کربلا و دشمن امروز،این است که می خواهد.

کاری کند تا جایی که باید باشیم ،نباشیم.

ولی فقیه ما تاکید دارد جمعه پای صندو قهای رای باشیم ،اما دشمن

با این حضور و وحدت میانه ی خوبی ندارد.

حواسمان باشد،جایی که باید باشیم میدان را خالی نکنیم.

و از ابو الفضل العباس درس ولایت مداری را بیاموزیم.

 نوشته ی : م . ی