حسینعلی راشد،فرزند ملا عباس تربتی در یاداشت های خود

می نویسد:"من و برادرم، هر دو جزو طلاب علوم دینی بودیم و

پدرمن در تمام عمر یک شاهی از وجوهی که نزد او می آوردند به

ما نداد؛حتی ما را چنان ترسانده و تربیت کرده بود که واقعا اگر

می خواستیم دست به آنها بزنیم،خیال می کردیم،دست به مار و

عقرب می زنیم.

من جوان بودم و در مشهد درس می خواندم،ایام تابستان به تربت

رفته بودم نزدیک غروب بود؛مادرم پول خرد لازم داشت؛پنج قران نقره

که در آن زمان رایج بود،آورد به پدرم گفت:

این پنج قرانی را با آن پول ها خرد کنید؛پدرم گفت:با این ها خرد نمی کنم

بفرستید سر کوچه در دکان بقالی خرد کنید.”

منبع:فضیلت های فراموش شده،ص-102-101 از کتاب روزی حلال ص54