همه جمع بودند،معلم های مهربون ،بچه های ناز و دوست داشتنی،و…همه اومده بودند.

تا در کنار هم،روز معلم رو جشن بگیرند.برنامه های خوبی اجرا شد.

من هم توفیق داشتم یه متن ادبی رو که از قبل تهیه کرده بودم .

رو تقدیم همه ی کسانی کنم،که تو دلشون مهر و محبت به بچه ها، موج می زنه.

اونایی  که نام و یادشون برای همیشه، در دل بچه ها می مونه.

من با عشق و محبت اونا رو خطاب کردم و گفتم:
“امروز می خوام برای شما گلای باغ زندگی ،یه قصه ی قشنگ تعریف کنم.

از یه باغبون مهربون،که گلدونای زیادی داشت.

او هر روز با عشق و محبتی وصف ناشدنی،به نهال های داخل گلدونا آب می داد.

اونا رو کنار پنجره می ذاشت، تا به خورشید سلام کنند .

و از نسیم یه حال و احوالی بپرسند.

تا این که یه روز بالاخره تلاش های او نتیجه داد.

و بوی عطر گلهای زیبا و رنگارنگ ،تو همه ی باغ پیچید.

اون روز باغبون قصه ی ما با اون که خیلی کار کرد .

اما اصلا احساس خستگی نکرد.می خوام بگم:

قصه ی باغبون ما و خوشحالی او،امروز هم داره تکرار میشه.

آره!بچه های گلم،مربیای مهربون شما از وقتی مهر ماه شد .

و شما اومدید توی مدرسه.

هر روز به امید روزی که همه ی وجودتون معطر با عطر قرآن بشه.

با شما نشونه ها رو کار کردند.

آرزو شون بود کلمه خوانی یاد بگیرئید و حالا خیلی از شما می تونید.

خیلی از کلمات رو بخونید و از این بابت خوشحالید.

و چقدر قشنگه لحظه ای که یه مربی می تونه نتیجه و حاصل دسترنج

چند ماهش روببینه.امروز تک تک مربیانی که این جا هستند.

از حضور سبز بچه های کلاسشون خوشحالند.

امروز پدر و مادرای خوب شما هم به وجود تمام شما افتخار می کنند.

و در آخر میگم:

گامهای کوچولوتون در راه خدمت به قرآن، استوار.

ان شاءالله قرآن مونس و انیس خودتون،پدر و مادرای مهربونتون

و مربیای پُر تلاشتون باشه .

حالا همه با صدای بلند بگید:"مربیای مهربون تشکر تشکر.”

صدای تشکر بچه ها از معلم های خوبشون

انگار یه انرژی مضاعف به اونا می داد.

تا با امیدی بیشتر برای آینده ی درخشان این بچه های نازنین ، تلاش کنند.

 با یک دنیا عشق به شما میگم:روزتون مبارک.

یادگاری.حوزه علمیه حضرت زینب سلام الله علیها یزد