وظیفه خودم می دونم که این روزا با توجه به این که فرصتی تا پایان ثبت نام حوزه ها باقی

نمونده به قدر توانم به مدارس برم وبچه های مستعد وعلاقمند رودعوت به حوزه کنم.دو

سه روزی به همین منوال گذشت.تا اینکه دیروزخانم درون پرور رو اتفاقی در حوزه علمیه

دیدم.منو شناخت وگفت:"شما همون خانمی هستید که اومدید دبیرستان حاج احمد فلاحی؟”

حرفش رو تایید کردم.گفت بذارید چیزی رو براتون تعریف کنم:اون روز که شما اومدید مدرسه

ما،ما می خواستیم بچه ها رو ببریم امامزاده .توی راه به بچه ها گفتم:این خانوم که اومده بود

مدرسه چی می گفت.؟ یکی از بچه ها با یه لحنی گفت:اومده بود برا ترویج آخوند پرستی!!
وقتی رسیدیم امامزاده،دیدیم در حرم رو باز کردند ومی خوان غبار روبی کنند.اجازه خواستم

بچه ها برن داخل.موافقت کردند نمی دونید بچه ها چطور گریه می کردند حس وحال قشنگی

به سراغشون اومده بود.حتی اون دختر خانمی که اعتقادی به حوزه نداشت. بهش گفتم

تو دیگه چرا؟
گفت خانوم،اونا حرفای من نبود.حرفای شبکه ماهواره ای آمریکا بود.همون جا چند نفرشون

تصمیم گرفتند بیان حوزه برا ثبت نام.
می خوام بگم ما در راه تبلیغ دین،به فرموده شهید مطهری (ره)مامور به تکلیف

هستیم نه نتیجه.واین ما نیستیم که کسی رو دعوت به حوزه می کنیم که یقینا

خود امامان معصوم علیه السلام نظر می کنند. قدم هایتان در راه تبلیغ دین استوار باد.