امروز طبق معمول روزهای یکشنبه هر هفته،پای درس استاد اخوان نشستیم.

استادی که از آیات نورانی قرآن می گوید و از سخنان دلنشین مولا علی علیه السلام.

و سخنان ارزشمندش، تلنگری ست بر تفکر هر شنونده و طلبه ای.

طبق عادت هر هفته به تابلو نزدیک شدند و آیه 135 سوره مبارکه نساء را بر آن نوشتند.

 “یا ایها الذین آمَنوا کونوا قَوامینَ بالقسط شُهداءَ للّه وَلَو عَلی اَنفُسکُم…”

آیه ای که با اعتقاد فرمودند :می شود با عمل به آن جامعه را اصلاح کرد.

آیه ای که بخشی از سبک زندگی یک بنده ی خوب خدا را به نمایش می گذارد.

آیه ای که به ما این نکته را گوشزد می کند که وقتی پای حق در میان است .

شهادت بده حتی اگر به ضرر خودت،پدر و مادرت و وابستگانت باشد.

آیه ای که روی خطابش به من و شماست.آیه ای که تاکید می کند.

مبادا برای منافع دنیایی در هر مکان حرفمان تغییر کند.

مبادا هوی و هوس ها برخانه ی قلبمان مستولی شوند.

وبعد استاد با دلسوزی فرمودند:انسان بیخودی از کسی دفاع نمی کند.

بیخودی هم بدگویی نمی کند.مخصوصا طلبه.

که اگر از کسی پشتیبانی کردی حساب شده باشد.

کس را هم رد کردی باز هم از روی حساب و دلیل باشد.

معبودا!دلهای ما را با آیات نورانی قرآنت مانوس بگردان .

و توفیق پیاده کردن دستورات ناب این کتاب آسمانی را

به همه ی ما عنایت فرما.آمین یا ارحم الراحمین/م .ی