درباره کسانی  که همه چیز خود را برای امنیت و آرامش یک ملت دادند

و پشت پا به زندگی خوب و آسایش زدند نوشتن کار آسانی نيست

و امروز مردی از تبار خورشید،60ساله می شود. آري از علمدار جبهه ها

شهید  حاج حسین خرازی رحمة الله سخن مي گويم.

او که در اول شهریور1336 در اصفهان دیده به دنیا گشود.

آری از فرمانده کربلای 5 سخن می گویم، او که همه چیزش را در طبق اخلاص

گذاشت. به راستی باید تفکر کرد که چگونه برای رسیدن به سیر الی الله حاضر شدند

دنیا و زرق و برقش را پشت سر بیندازند و با شهادت به دوستان

آسمانی شان ملحق شوند.

او سخنی زیبا دارد  آن جا که لب به سخن می گشاید و از عشقی حسینی

سخن می گوید:

” همواره سعی‌مان این باشد که خاطره شهدا را در ذهن‌مان زنده نگه داریم

و شهدا را به عنوان یک الگو در نظر داشته باشیم، که شهدا راه‌شان، راه انبیاست

و پاسداران واقعی هستند که در این راه شهید شدند…

ما لشکر امام حسینیم، حسین‌وار هم باید بجنگیم، اگر بخواهیم قبر شش گوشه

امام حسین را در آغوش بگیریم، جز این نباید کلامی و دعایی داشته باشیم که

«الّلهُمَّ اجعل مَحیایَ، مَحیا محمدّ و آلِ محمد و مَماتی، مَماتَ محمّد وَ آلِ محمد»

و سرانجام در8 اسفند 1365در همان عملیات کربلای 5 به فیض شهادت نائل آمد

روحت شاد علمدار جبهه ها حاج حسین خرازی.