زن منتظر تنها بفکر خود نیست، او به خانواده می اندیشد. 

به جامعه،به مردم…او رسالتش را فراموش نمی کند، پس 

باید به اندازه توانش قدمی در این راه بردارد، او همه ی تلاش 

خود را می کند که کانون خانواده اش را گرم نگه دارد،فرزندانی 

مفید تربیت کند،از سیره دردانه ی رسول خدا صلی الله علیه و آله  

می آموزد که همدم و غمخوار همسرش باشد و به همه ی  

زندگیش رنگ خدایی بزند،خانه اش را رنگ و بوی امام زمانی دهد. 

….آن وقت با محبت و مهربانی خیلی ها را جذب زندگیش می کند 

به خیلی ها می فهماند که باید به یاد امام زمانشان باشند. 

از صبح که از خواب بیدار می شود با چشم و هم چشمی خود و 

دیگران را بیچاره نمی کند، او به آن چه دارد قانع است،همسر و 

فرزندانش را دوست دارد،وسایل راحتی و آرامش آنها را فراهم 

می کند،مهربانی و محبت و رضایت از زندگی بر خانه اش حاکم  

است، بچه هایش با حب ائمه ی اطهار بزرگ می شوند و برای 

سلامتی مولایشان هم چون پدر و مادر دست به دعا بر می دارند 

در این خانه همه برای کارهای خوب از همدیگر سبقت می گیرند.. 

..یاد امام زمان بر خانواده حاکم است، این جا لبخند مولا را 

می توانی احساس کنی….زندگی هایتان پر از  لبخند امام  

مهربانی ها /  یادگاری. حوزه علمیه حضرت زینب سلام الله علیها یزد