فقط کافی ست اندکی فکر کنیم به امروز که روز رحلت پدر مهربانمان

بود، او که خود فرمود: من و علی پدران امتیم،از امروز غمی بزرگ بر سینه ی

زهرای اطهر سلام الله علیها سنگینی می کند،از امروز فتنه ها خود را نشان

می دهد؛جلسات سقیفه ی  بنی ساعده شروع می شود و نقشه ی شوم

دشمن تا آن جا ادامه پیدا می کند که پاره ی تن رسول خدا را که این قدر سفارش

به احترامش فرمود را در کوچه های بنی هاشم کتک می زنند و هیزم در پشت

خانه اش جمع می کنند و ابایی ندارند که اهل خانه را بسوزانند.

خانه ای که فرشتگان بی اذن واردش نمی شدند،خانه ای که محل رفت و آمد قدم های

نورانی رسول خدا بود،امروز شهادت میوه ی دل صدیقه ی کبری امام حسن علیه السلام

هم بود که جگر مولا را تنها جعده ی ملعونه خون نکرد، که جگر کریم اهل بیت علیه السلام

وقتی جلوی چشمان مبارکش مادر را زدند، خون شد.