خانم جلالي در ادمه موضوع زهد از طلاب سوالي را مي پرسند و آن اين كه چرا حضرت
علی علیه السلام خواستارتشکیل حکومت بودند آیا زهد با حکومت داری اسلامی منافاتی
دارد یا خیر؟ پاسخ آن است كه حکومت برای امام هدف نبود،امام حرص به مقام و به
دست آوردن تاج و تخت را نداشتند،امام حکومت را برای رسانیدن هر صاحب حقی به
حقش و جهت گسترانیدن عدالت در همه شئون زندگی مردم می خواستند .
امام در صورتی می توانستند با سقیفه مبارزه کنندکه مردم حکومتشان را بخواهند و چون
دیدند مردم بی اعتنا به حکومت ایشان هستند به سکوت نشستند.

ایشان فرمودند: به خدايی که دانه را شکافت و انسان را آفرید اگر حضور حاضران و تمام
بودن حجت بر من به خاطر وجود نیرو و یاور نبود، و اگر نبود پیمانی که خداوند از
دانشمندان گرفته که در برابر شکم بارگی هیچ ستمگر و گرسنگی هیچ مظلومی سکوت ننمایند
دهانه شتر حکومت را بر کوهانش می انداختم و بدانيد ارزش دنیای شما نزد من از اخلاط
دماغ بز کمتر است . خوشا به حال آن کس که بتواند در زندگی خود زهد مولایمان را پیاده کند.
سئوالی که شاید پیش آید این است که آیا زهد اسلامی همان بخل است یا خیر؟

آقای قرائتی در یکی از سفرهای تبلیغی برای سخنرانی دعوت شده بودند، پس از سخنرانی
سفره ای پهن کردند و نان و هندوانه آوردند یکی ار افراد میزبان می گوید: آقای قرائتی ما
می خواهیم با غذای کم و ساده زهد اسلامی را پیاده کنیم ؛ ایشان در جواب گفت این زهد
اسلامی نیست بلکه بخل است زهد یعنی خودت نخور نه اینکه به مهمانت نده و انسان باید
میانه رو باشد. (با شوخی )
آثار ترک زهد:
1- حسادت :
از داشتن دیگران ناراحت است و سریع واکنش نشان می دهد ؛حسادت غیر ازغبطه است تا
آن جا که حسادت می تواند باعث برادر کشی شود
إِذْ قَالُوا لَيُوسُفُ وَأَخُوهُ أَحَبُّ إِلَىٰ أَبِينَا مِنَّا وَنَحْنُ عُصْبَةٌ إِنَّ أَبَانَا لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ (یوسف / 8)
2- ذلت و تملق :
حرص و طمع او را ذلیل می کند فرد حاضر می شود برای اینکه به خواسته خود برسد دست
نیاز خود را حتی رو به افراد نالایق دراز کند و اثر آن جز ذلت و خواری نیست .
3- بد عاقبت مردن :
فردی که به دنیا دل بست ،زمانی که مرگش فرا می رسد نمی تواند ار آن چه به آن دل بسته
است جدا شود با ناراحتی و با بغض از پروردگار که چرا جان او را گرفته است و دریایی از
حسرت از این دنیا می رود.
4- تجمل گرا :
جامعه ای که بدون زهد باشد تجمل پرست بار می آید و بودجه مملکت که باید در راه صحیح
و پیشرفت کشور هزینه شود صرف خرید اشیاء بی فایده و دکوری می شود.
5- دین فروشی و شخصیت فروشی :
نمونه بارز دین فروشی را می توان در صدر اسلام و در زمان امام حسین علیه السلام مثال زد که
عمر سعد اگر دل از ملک ری می کند قاتل امام حسین عليه السلام نمی شد و تا قیام قیامت
مورد لعن و نفرین شیعیان نمی شد

مرغ دلم پر می زند اندر هوایت یا حسین دارد دل بشکسته ات شوق لقایت یا حسین
خدایا در دنیا زیارت ابا عبد الله الحسین عليه السلام و در آخرت شفاعتش نصیب و روزی ما
بگردان ،خدایا داغ کربلا و مدینه را بر دل های ما مگذار،پروردگارا آن چه خیر است به ما عطا
گردان.اللهم عجل لولیک الفرج.
با اندكي تغيير- يادگاري حوزه علميه حضرت زينب سلام الله عليها يزد