حالا که عمری گفته ام یا حسین،آیا هنوز وقت آن نشده که حسینی شوم برای همیشه؟!
دارم به این فکر می کنم که چند سال از روزهای عمر گران قیمت زندگیم
سپری شد؟چند محرم و صفر آمد و طی شد و من نفهمیدم سید الشهدا
علیه السلام که بود؟ نمازی که عمری خواندم و به قول استاد بزرگوارم خانم
رفیعی چون پشت این نماز تعقلی نبود مرا به جایی نرساند،نمازی که عمری
می خوانم اما هنوز نتوانسته اخلاقم را درست کند،با همان صدایی که می گویم.
یا حسین،بر سر دوستی هم داد می زنم،با همان صدا دلی را هم می رنجانم.
کجای جاده ی زندگی ایستاده ام؟ و چه شد یک نماز خوان قاتل سید الشهدا
علیه السلام شد؟ باید برای چراهای ذهنم به دنبال جوابی باشم.
خدایا !کمکم کن از این به بعد سهم تفکر در زندگیم پر رنگ تر از قبل شود.