چند سال پیش حجة الاسلام رحمانی از قم برای امر مقدس تبلیغ به روستا آمده بودند.

افراد زیادی در جلسات درس  اخلاق ایشان شرکت می کردند،درس های نابی که هنوز

پس از گذشت چند سال آن ها را به دست فراموشی نسپرده ایم، در یکی از جلسات

فرمودند:بعضی از انسان های گناهکار استدلالشان این است که خدا دیگر ما را به سبب

این همه ارتکاب گناه نمی بخشد، پس دیگر چرا نماز خواندن ما چه سودی دارد؟

این استدلالی اشتباه ست ،چرا که در آسمان گاهی خورشید وابر و باد دچار درگیری

می شوند،گاهی هوا آفتابی ست ،کمی بعد باران می بارد و ساعاتی دیگر باد شروع

به وزیدن می کند،جنگ بین گناه و نیایش هم در وجود انسان هست ؛اگر سربازان نیایش

را از درون دلت بیرون کردی ،گناه در وجودت یکه تاز می شود.”

خدایا به حرمت این شب ها و روزهای  عزیزدل هایمان را با یاد خودت بیشتر از قبل مانوس

کن و کمکمان کن ویروس گناه را در وجودمان ریشه کن سازیم.آمین یا رب العالمین.