اولین یادگاری
دوست عزیزی که الان داری مطلبم رو می خونی سلام!خوش اومدی.هیچ وقت فکر نمی کردم یه روزی وبلاگی داشته باشم که بتونم حرفای دلم رو به دیگران بزنم، جا داره همین جا از کمک و دلسوزی دوست خوبم اکرم مرادی تقدیر و تشکر کنم. دلم می خواد هر وقت وارد این وبلاگ میشی، از راه دور یه یادگاری بهت تقدیم کنم تا هر وقت تو زندگیت ازش استفاده کردی برا من هم دعا کنی.امشب می خوام بگم خدای بزرگ وقتی من و تو رو آفرید به خودش آفرین گفت تا ما هم یاد بگیریم، اگه دل کسی رو با محبتی شاد کردیم، اگه لبخندی رو نثار پدر و مادر مهربونمون کردیم،اگه به دوستی که مدت ها ازش بی خبر بودیم سری زدیم و ازش سراغی گرفتیم و هزاران کار خوب دیگه ،به خودمون یه آفرین بگیم که تونستیم خدای مهربون رو از خودمون راضی نگه داریم. اما حواسمون باشه یه موقع دچار غرور نشیم.خدای هستی بخش ،ما رو اورد توی این دنیا و به فرموده حجت الاسلام عالی ،ماچهار گروه شدیم . گروه اول اونایی که خوبند ،خوب هم خوبی می کنند. گروه دوم اونایی که خوبند،اما بد خوبی می کنند. گروه سوم اونایی که بدند ،اما بد معمولی و گروه چهارم اونایی که بدند اما بد چندش آور.خداوند بی همتا فرمود :بنده من !حواست باشه من حرمت تو رو از خونه کعبه بالاتر قرار دادم، تو مرغ باغ ملکوتی ،از ملک هم بالاتری به شرط این که در برابر همه دستوراتم فقط بگی چشم.راستی بیا یه کم فکر کنیم ما جزء کدوم گروهیم و کجای جاده زندگی ایستادیم؟ خوش به حال کسانی که امتیاز خوبی تو درس بندگی می گیرن.اما اگه خدای ناکرده نمره ات زیاد خوب نشد نا امید نشو، فقط کافیه دستاتو بیاری بالا و بگی خدایا می خوام خوب باشم و بندگی کنم، پس مثل همیشه دستم رو بگیر و کمکم کن اون وقت یه حس قشنگ سراسر وجودت رو پر می کنه.تو لحظه های سبز مناجاتت، برا فرج یوسف زهرا ارواحنا فداه هم دعا کن.
التما س دعا / یادگاری