تا وقتی مادرم در خانه بود حال و هوای خانه مان خيلی خوب بود

نمی گویم سختی نبود اما وجودش و حرف ها و خنده هایش صفای

دیگری به خانه می داد. گرمی وجودش مامن و پناهگاه خستگی های

مان بود. صبح زود از خواب بیدار می شد و کار و فعالیتش را شروع می کرد

بوی غذایش نزدیکی های اذان ظهر هر رهگذری را به اشتها می آورد. درخت

نارنج خانه مان با رسیدگی او صفای تازه ای می گرفت. به فکر جمع کردن

بهار نارنج ها بود. به فكر غذای پرندگان و کبوترها، به فکر خستگی پدر بود

به فکر کارهای عقب افتاده دخترانش، به یاد این که  امشب برویم خانه دایی تان.

راستی فلانی مریض است احوالش را نگرفتیم .همه اهالی محله  او را می شناختند

در مسجد محله خودش بین صفوف بلند می شد و  در قسمت  خانم ها ،پول ها

را برای کمک در کیسه ای جمع می کرد .چقدر دستانش برکت داشت.

اما الان چند سالی ست که دیگر مادر نیست  و عطر حضورش در خانه نمی پیچد

  این ها را می گوید و به فکر فرو می رود .چقدر امشب دوباره هوای مادر را کرده

روح همه مادران آسماني كشورم ايران شاد.

مرضيه يادگاري اردچي / حوزه علميه حضرت زينب سلام الله عليها يزد

سعی می کرد یادی از شیعیان  مولا امیر المومنین علی ^{علیه السلام} کند

یادی از صحابه باوفای رسول خدا ،یادی از مقداد، ابوذر ،سلمان محمدی

یادی از سید حمیری ؛ او كه عاشق جلساتي بود كه در آن ذكر اهل بيت

^{عليهم السلام}   مي شد یادی از ابو ایوب نصاری، یادی از حذیفة بن یمان

یادی از اذان گوی رسول مهربانی ها بلال حبشی، یادی از عمار یاسر و

مادرش سمیه اول شهید زن در اسلام.

یادی می کرد از صیانه ماشطه زنی که آرایشگر دختر فرعون بود و فرعون

او را به جرم ایمان آوردن به دین حضرت موسی ^{علیه السلام} زنده زنده در آتش

تنور سوزاند. یادی از آسیه همسر فرعون، یادی از اصحاب و یاران باوفاي

مولا سید الشهدا ^{علیه السلام} که به وجود همه آن ها افتخار کرد. یادی از

حر بن یزید ریاحی، زهیر بن قین، یادی از حبیب بن مظاهر، یادی از سفیر

مولا در کوفه؛ مسلم بن عقیل و طوعه زنی که غریب نوازی کرد.

ذکر نام هر کدامشان که دوستدار ولایت بودند، آرامش را به او هدیه می کرد.

از یاد نبریم خوبان هر زمان را و برایشان طلب خیر کنیم در برزخ.

باشد از شفاعتشان بهره مند گردیم.

نوشته مرضيه يادگاري حوزه علميه حضرت زينب ^{سلام الله عليها يزد}

تلفن زنگ زد روز ميلادحضرت زينب ^{سلام الله عليها}

بود،زهرا خانم بود. گفتند داريم مي ريم مشهد الرضا.

خوشحال شدم .با خودم فكر كردم  چقدر لياقت دارند

اونايي كه به حرم امام رئوف ^{عليه السلام} طلبيده ميشن.

بعد يادم افتاد يكي از طلبه هاي خوبمون خانم فرخنده

قاسمي سر كلاس يه بحثي رو ارائه كرد، با موضوع

آداب سفر.تصميم گرفتم بحث زيباشون رو  بگذارم

تا همه  دوستان گلم از اين مطالب استفاده كنن.

“1-خواندن ادعیه و قرآن:در ابتدای سفر و طول سفر

ادعیه مختلفی سفارش شده است.به طور کلی خواندن

قرآن و دعا و تسبیح در طول سفر مطلوب است ولی

نباید به همکاری در سفر آسیب وارد کند.چنانچه روایت

شده است که:مردی در محضر رسول خدا نامش به میان

آمد و حاضران از او تعریف می کردند و می گفتند:با ما از

سفر حج بیرون آمد و چون فرود می آمدیم همواره ذکر

می گفت تا وقتی که حرکت می کردیم و وقتی هم حرکت

می کردیم پیوسته در حال ذکر گفتن بود.

پیامبر^{صلي الله عليه و اله} فرمودند:پس چه کسی غذای او

و علف مرکبش را فراهم می کرد؟

گفتند:ما. پیامبر ^{صلي الله عليه و اله} فرمودند:شما بهتر از

او هستید.

2-صدقه دادن و آیة الکرسی خواندن:صدقه، شکرانه این

است که انسان امکان سفر و بهره مندی از فواید آن را

دارد. امام صادق ^{عليه السلام} فرمودند:سفرت را با صدقه آغاز کن

و هر وقت قصد کردی که راهی سفر شوی آیة الکرسی

بخوان.

3-انتخاب همسفر:در روایات از سفر به تنهایی نهی شده

است و یکی از اولین توصیه ها انتخاب همسفر است.

4-خدمت به همسفران:مدیریت سفر با خدمت به

همسفران عجین شده است.خدمت به همسفران سیره

اهل بیت ^{عليهم السلام} بوده تا جایی که از امام صادق ^{عليه السلام}

درباره امام سجاد ^{عليه السلام} نقل شده است که:امام سجاد ^{عليه السلام}

با کسانی سفر می کردند که او را نمی شناختند و شرط می کرد

که از خادمان آنان باشد.”

مهربان خداي من! توي ايران،كشور عزيزم ما يه

امام مهربون داريم كه حرم باصفاش خراسونه

خدايا! بين  ما و اماممون جدايي ننداز.

امضا كن معبود من تا زنده ايم بتونيم بارها

و بارها به حرم مطهرش شرفياب  بشيم.آمين

آقا جان گناه بال و پرم را بسته اما دعايم كن كه دلم  بسي برايت تنگ است./ م. ي

به رسول مهرباني ها فكر مي كنم به حق بزرگي كه به

گردن ما دارند.زندگي پيامبر رحمت براي همه ما

مي تونه الگو و سرمشق باشه.خانم محيا باغياني 

از طلبه هاي خوب كلاس شهيد ثاني ^{رحمة الله عليه}

  در نوشته ي اخر ترم به چند كاري اشاره كرده بودند

كه رسول مهرباني ها اون ها رو انجام مي دادند.

“امام رضا ^{( علیه السلام )}  از پدران خود نقل

می کند که پیامبر اکرم ^{( صل الله علیه و آله و سلم)}

فرمود : پنج چیز را تا هنگام مرگ ترک نخواهم کرد

 غذا خوردن روی زمین با بردگان،  دو پشته سوار

الاغ شدن،با دست خود شیر بز دوشیدن ،پوشیدن

لباس پشمینه و سلام کردن بر کودکان ، تا این کار

پس از من سنّتی برای دیگران باشد.”

علاوه بر  این پیامبر اکرم ^{( صل الله علیه و آله و سلم )} برای

در گذشت از حقوق کودکان از آنها اجازه می خواست .

سهل بن سعد ساعدی می گوید :

برای رسول خدا ( ^{صل الله علیه و آله وسلم} ) شربتی آوردند.

مقداری از آن را نوشیدند . در سمت راست او نوجوانی

نشسته بود و در سمت چپ او ریش سفیدانی.

پیامبر ^{( صل الله علیه و آله و سلم)} { برای احترام به ریش

سفیدان خواست شربت را به آن ها بدهد ، لذا از

نوجوان اجازه خواست } و فرمود :

آیا اجازه می دهی این شربت را به بزرگان بدهم ؟

نوجوان گفت : نه ، به خدا سهم خود را به

هیچ کس نمی دهم .

پیامبر اکرم ( ^{صل الله علیه و آله و سلم} ) شربت را به

دست او داد تا بنوشد.”

پي نوشته: سمت راست  در اسلام از  اهميت خاصي

برخوردار است.

برگرفته شده از كتاب سيره تربيتي پيامبر و

اهل بيت عليهم السلام دكتر محمد داوودي

و دكتر سيد علي حسيني زاده ص هفتاد و نه

تو زندگی بعضي از ما  اتفاقاتی می افته که گاهی ما رو بهم می ریزه

بی تاب می شیم و گاهی وقتا کارایی می کنیم که وقتی خوب در

باره اونا فکر می کنیم ،می بینیم می شد با حرف نزدن با سکوت

کردن و تصمیم درست گرفتن، قضییه رو خیلی خوب تر از این تموم

کرد و وقتی خوب فکر می کنم می بینم بعضی از ما ها چون آگاه به

مسائل دینی و اخلاقی نشدیم، گاهی زندگی رو به کام خودمون و دیگران

تلخ می کنیم.برا همین خونه همدیگه رفتن و به قول معروف صله ارحام

کردن گاهی دیگه مثل قدیما شادمون نمی کنه، که برعکس بعد که به خونه

میایم کلی برافروخته می شیم که چرا فلانی این حرفو زد؟ نگاه های فلانی رو

دیدی؟ خواستند چی به من بفهمونند؟ حالا دیگه کارشون به جایی رسیده

كه …..اون وقت اگه فکر کنیم بازم متوجه اثار زیان بار این فکراهای بد می شیم.

تلخی ها، قهرها،کینه ها، اما گاهی اگه من نوعی از مسائل دینم اگاه باشم و

باور كنم که خدای بزرگ، مهربونه،می بخشه، پس چرا من از خطاهای دیگران

 نگذرم و جاهایی هم که لازمه با محبت تذکر بدم.

توی کتاب سیره تربیتی یه حدیث ناب دیدم که خانم محدثی دخت

هم در باره اش نوشته بود:”

حدیث امام صادق‌ ^{عليه السلام} که می‌فرمایند:” دوست دارم شیعیان من، گر چه

با تنبیه، به مسائل دینی خود آگاه باشند.”

جالب است که ائمه اطهار^{عليهم السلام} با تمام سفارشاتی که بر خوش رفتاری دارند

ولی در این‌جا مسائل دینی این قدر مسئله مهمی است که امام ^{عليه السلام}

فرمودند: که ما از مسائل دینی آگاه شویم حتی با تنبیه.”

نكته:منتهي به نظر من اين كلمه تنبيه هم بايد در باره اش فكر بشه كه مراد

از ائمه اطهار ^{عليهم السلام} چي بوده؟ آيا زد و خورد و دعوا ؟يا نه تذكر به جا  و محكم و ….

خدايا ما رو آگاه به مسائل ديني و اخلاقي بگردان.آمين

نوشته مرضيه يادگاري حوزه علميه حضرت زينب ^{سلام الله عليها} يزد

این ترم سر کلاس با طلبه ها درس سیره تربیتی

پیامبر ^{صلی الله علیه و اله} و اهل بیت ^{علیهم السلام}

رو داشتم.کتابی که از دکتر محمد داوودی و دکتر

سید علی حسینی زاده هست. روزها از پی هم

گذشتند و شد اخر ترم. به پیشنهاد مدیر مدرسه خانم

خاتم الحسینی به طلبه ها اعلام کردم که هر کسی

از این کتاب زیبا هر مطلبی که براش زیبا و جذاب

بوده و تو زندگی اونو عملی کرده، برام بنویسه.

من همیشه اعتقادم اینه، کتابای حوزه و کلا هر

کتابی، باید خروجی داشته باشه؛ مخصوصا تو حوزه

درسا نباید فقط حفظ بشن و بعد از مدتی از یاد

برن، باید اونا رو به صورت عملی در زندگی هامون

پیاده کنیم.نوشته های بچه ها حاکی از چیزای

قشنگی بود که از این کتاب زیبا یاد گرفته بودند.

خانم محدثی دخت یکی از طلبه های سال چهارم

نوشته بود: “از خداوند سپاس‌گزارم که یک ترم از

این کتاب پرفیض بهره برده‌ایم و توانستیم کمی

بیشتر با زندگی پدر دلسوز مسلمانان آشنا شویم

روایت پیامبر^{صلي الله عليه و اله}: “کسی که به فرزندش

قرآن بیاموزد،گویی ده هزار حج انجام داده است.”

من بعد از شنیدن این روایت بعضی اوقات با خواهر

کوچکم قرآن کار می‌کنم تا شاید من هم مشمول این

رحمت شوم.”

نوشته:مرضيه يادگاري حوزه علميه حضرت زينب

^{سلام الله عليها} يزد