این روزها غمی بزرگ بر دلم سنگینی می کند،چقدر زود زمان

سپری شد،چقدر زود گذشت،آن قدر که نفهمیدیم برای چه امر

مهمی به دنیا آمدیم ،آن قدر که نفهمیدیم کوله بار سفرمان را باید

خیلی زود پُر از اعمال صالح کنیم،خدا کند در باقی مانده ی از این

عمر قدر دان لحظات زندگی باشیم و چه زیباست سخنان عارفی

بزرگ چون آیت الله ضیا آبادی آن گاه که می فرمایند: “بشر تا از خواب

بیدار نشود،به دین عمل نمی کند،وظیفه ی اصلی پیامبران هم بیدار کردن

بشر است،آنها برای تذکر و یاد آوری آمده اند ؛تا ما از خواب غفلت بیدار

شویم ،تا مربی نباشد روح غفلت زده ی ما بیدار نمی شود.

مذکر می خواهیم ،تا داد بزند سرمان و ما را بیدار کند، در زمان کنونی

مجالست بندگان صالح خدا باعث بیداری ما می شود،ما نیازمند به مجالست

با آنها هستیم،هر وقت در عبادت سستی پیدا کردی و حال خوشی نداشتی.

فوراً نزد بندگان صالح خدا برو،رفتارشان را ببین،به گفتارشان و مواعظ آنها عمل

کن،حداقل هر هفته به دیدارشان بروید تا نشاط معنوی پیدا کنید،آنها اطباء روح

هستند که بسیار کمیاب نیز هستند،دنبال طبیب روح باشید،بزرگان و بیدار دلان

کم هستند."خدایا همنشینی با خوبانت را نصیب و روزیمان فرما.آمین

منبع:توصیه هایی از علما،مجموعه دوم،آیت الله ضیا آبادی،محمد علی قاسمی

تهران:لوح نگار1391 ص8