استاد در جمع طلبه ها از معجونی سخن می گفت که، در زندگی

غوغا به پا می کند،چیزی که دل ها را به هم نزدیک می کند و لبخند

را مهمان لب ها می سازد.

آری !مهربانی و محبت در زندگی یک هنر است ،آن گاه که هر صبح با

لبخند، به چهره ی همسر و فرزندان دلبندت می نگری و سلامی پر از

بوی گل های بهاری را نثارشان می کنی،ایشان می فرمودند:

استادی نابینا داشتیم که همسر ایشان تعریف می کرد من به خاطر خوابی

که دیده بودم به ایشان جواب مثبت دادم،این قدر اخلاق زیبایی داشتند که

تمام فامیل را شیفته ی اخلاق خوب خود کردند.

لذا یک طلبه باید مجهز به اخلاق دینی شود،برخورد خوب یک طلبه در جمع

غوغایی به پا می کند.

بیایید محبت قلبمان را خرج کسانی کنیم که خدا را هم شاد می کند.