بعضی ها در زندگیشان حواسشان به همه چیز هست و در هر حال قدر دان

تمام نعمت های خدای بزرگ هستند،استاد قرائتی حفظه الله می فرمودند:

“شخصی کتابخانه ی بزرگ و کتاب های مهمی داشت،یک کتاب را در جعبه ای

بالای همه ی کتابها گذاشته بود هر که می آمد،سوال می کرد کتاب داخل

جعبه چه کتابی است؟یکی می گفت:شاید خیلی قدیمی است،دیگری

می گفت:لابد جلدش از پوست است و …آخر از او پرسیدند:این چه کتابی

است که این قدر احترامش را داری؟ گفت:کتاب کلاس اول است اگر کتاب اول

را نمی خواندم،به خواندن کتاب های بعدی موفق نمی شدم.”

خدایا ما را قدر دان نعمت هایی که به ما ارزانی می کنی،قرار ده.

خاطرات حجة الاسلام قرائتی(2)سید جواد بهشتی،1383 ص 118_119