دیروز خانم قیاسی  حفظه الله در بین سخنانشان از آیت الله میلانی

سخن گفتند و قضییه ای را از ایشان نقل کردند،ایشان فرمودند:که این

عالم بزرگوار روزی به یکی از شاگردانشان فرمودند: تو که به مجالس روضه

خوانی ابا عبد الله الحسین علیه السلام می روی، چند نفر از این جوانان اهل

روضه ی گریه کن داری نزد من بیاوری؟ گفت :بله استاد.

وقتی که چند جوان ذوق زده از این که آیت الله میلانی ،احضارشان کرده به خدمت

این عارف بزرگ رفتند،یکی از آنها را به اتاقی بردند فرمودند:تو امام حسین

علیه السلام را دوست داری ؟!گفت بله آقا.

فرمودند:خیلی دوستش داری؟ گفت:بله آقا.

باز ادامه دادند:به من بگو این خیلی، چقدر است؟بغض آن جوان  ترکید با گریه گفت:

خیلی دوستشان دارم .

در این لحظه آیت الله میلانی کفنشان را آوردند و فرمودند:اشکت را با این کفن پاک

کن  و یکی یکی این سوال و جواب با آن جوانان عاشق ابا عبد الله الحسین  علیه السلام

تکرار شد.

در این لحظه خانم قیاسی با بغضی در گلو فرمودند: خدایا این ها چه کسانی اند و در چه

مرتبه ی بالایی قرار دارند؟!عالمی که با همه ی وجود درک می کند، این گریه چقدر

کار ساز است.