در اوایل طلبگی، درس تفسیر سوره ی حمد را از رادیو از زبان

امام راحل رحمة الله علیه گوش می کردم ،ایشان می فرمودند:

کسانی که غیبت کسی را می کنند فردای قیامت عذابشان به

این شکل است که زبانشان آن قدر دراز می شود که زیر دست و

پای مردم می افتد با آن موقف ها و حرارت های شدید و این گونه

پایمال می شود،عذابی سخت که از عقل و تدبیر و فکر ما خارج است

و واقعا حق این است که انسان اگر مبتلا به این رذیله ی اخلاقی ست

غصه بخورد،چرا انسان باید برای خودش عذاب بخرد؟

خدا بزرگ و مهربان است و اگر توبه کنیم، قطعا ما را خواهد بخشید.

قسمتی از سخنان حجة الاسلام کارگر حفظه الله  مدیر حوزه ی

علمیه خواهران استان یزد