استاد در کلاس صحبت می کرد.آیه ی هشتاد از سوره ی مبارکه ی اسراء
آن جا که خداوند می فرمايد:

“وَقُل رَبٌ اَد خلنی مُدخَلَ صدقٍ و اَخرجنی مُخرَج َصدقٍ وَاجعلنی من لَدُنکَ سُلطانا نصیرا”

 استاد در ادامه فرمودند .مردم چند دسته اند: گروه اول کسانی که مدخلشان،مدخل سوءاست و خارج  شدنشان از این دنیا هم  سوء است .

این عده از آدمها بد زندگی می کنند ،بد هم می میرند.

دسته ی دوم از انسانها کسانی اند که،  اول زندگی بد عمل می کنند.

اما خارج شدنشان از این دنیا با عاقبت بخیری همراه است مثل حر.

او گر چه در ابتدای امر راه را بر امام حسین علیه السلام بست .

اما آخر و عاقبت حر، ختم به خیر شد.  ولبخند رضایت مولایش را دید.

گروه سوم ا ز انسانها کسانی هستند که ابتدای امر خوبند اما خارج شدنشان از این دنیا سوءاست.

از سر نوشت ا ین گروه که می شنوم .ترسی عجیب سراسر وجودم را فرا می گیرد.

چقدر بودند در طول تاریخ که یک عمر سجده بر آستان دوست ساییدند.

اما سرانجام کارشان باشیطان رقم خورد . مثل افرادی چون برصیصاهای عابد .

واین چنان مساله ی مهمی ست که باید در هر لحظه به خداوند پناه برد وتنها از او مدد گرفت.

و دسته ی چهارم: کسانی اند که در طول زندگیشان خوب زندگی می کنند .

و خوب هم از دنیا می روند.

کسانی که لحظه ای از صراط مستقیم الهی دور نمی شوند.

ولبخند رضایت یوسف زهرا عج الله تعالی فرجه را با هیچ چیز در دنیا عوض نمی کنند.

ولذا سعی کنیم، این دعای زیبا را نه تنها در قنوت نمازها و تعقیبات آن بخوانیم.

که در هر کجا که می خواهیم ،وارد مجلسی یا محیط کاری شویم.

به مسافرتی برویم، با کسی دوستی کنیم،یا وارد رشته ای از علم شویم.

ویا…این دعای زیبا را سر لوحه ی کار خویش قرار دهیم.

ویادمان باشد که آن طور که زندگی کنیم ،خواهیم مُرد.و آن طور که عمل کنیم نتیجه خواهیم گرفت.

اگر در قنوت نمازهایت این دعا را خواندی.  برای عاقبت بخیری همه ی مردم دعا کن مهربان.(اقتباسی از مباحث تفسیری استاد شایق)