وچه زیبا شاعران یزدی در وصف شهید گمنام می سرایند / گلبانگ ارجعی
دکتر غلامرضا محمدی (کویر)در وصف شهدا سروده است:
ای پاره پاره، نوگل خنــــــــــــــــــدان کیستـــی؟
ای پر شکسته، مرغ پریشان کیــــــــستــــــی ؟
ای مهربان ستاره، تو را آسمان کجاســـــــــــــت ؟
ای ماهپاره، شمع شبستان کیســــــــــــــتی ؟
با ناز، ای غزالِ رها، می روی چه خــــــــــــــوش
ای صید، رسته ، خسته ی پیکان کیســــــــتی ؟
این داغ از کجاســـت چنین استخوان گـــــــــداز
می آیی از کجا؟ زشهیدان کیســـــــــــــــــــتی ؟
عاشقترین سوار! چرا خفته ای خمــــــــــوش ؟
از لشکر که ای و ز گـــــــردان کیســـــــــــــتی ؟
اسطوره ها به نـــام تو تعظیم می کننــــــــــــــد.
ای عشق ای فســـانه زدیوان کیســـــــــــــتی؟
آرامش کدام دل شرحه شــــــــــــــــــرحه ای ؟
روحِ که ای ؟ قرارِ که ای ؟ جان کیستـــــــــی ؟
دل می بـــرد زدست ،شمیم بهشــــــــتی ات
ای نور دیده ،سروِ خرامانِ کیستــــــــــــــــی ؟
آشفته حـــال، آبله پا، می رسی غریـــــــــــــــب
مجنونِ داغـدار بیابان کیستــــــــــــــــــــــــــی؟
ما مانــده چون غبار و تو، ره برده تا حبیــــــــب
ای خوش رهیده، دست بدامان کیســــــتی ؟
ای شهره در جهان شرف، بی نشان خــــاک
شهرت کجاست ؟ اهل کجا ؟زان کــــیستی ؟
توفان مستی ات همه ، رقص حماسه داشت
در حیرتم که مست خمــــــــستان کیستی ؟
از نای اســــتخوان تو گــــلبانک ارجعی است
پیداســــــــــت ای شهید که قربان کیستی ؟
از ناله ای که مــــــیرود از سینه ات ، کــــویر!
پیداست در هوای نیستان کیســــــــــــــتی!
بر گرفته شده از وبلاگ یزد بانو
