وای به من که نتوانستم یک نگاه مولایم امام زمان عج الله تعالی فرجه را به خود جلب کنم.
هر نعمتی که در طول سال به ما عنایت می شود،هر رشد معنوی که برای ما حاصل
می شود،همه به خاطر امام زمان ارواحنا فداه این پدر مهربان ماست، آیا یک بار شده
به خاطر این همه عنایت مولا سر بلند کنیم و از او تشکر کنیم؟همه کاره ی این عالم
هستند، ولی وای به حال من که نتوانستم یک نگاه آقا را به خودم جلب کنم،یکی از اسامی
یوسف زهرا عج الله تعالی فرجه"عینُ الله “است هر کاری بکنیم و هر چه از ذهنمان بگذرد.
آگاهند، اگر حضور او را در اطرافم حس می کردم و به یاد او بودم آیا به خود جرات می دادم.
بر سر کسی داد بزنم؟ اگر به شما بگویند ،امروز از تمام اعمال شما یک دوربین ، فیلمبرداری
می کند تمام حواسمان را جمع می کردیم،که خوب رفتار کنیم،اما ما به اندازه ی یک دوربین
صدا وسیما برای او که “عین الله “ست کار نکردیم و چه زیبا فرمودند آیت الله جوادی آملی
حفظه الله علیه که:"حضور امام بالاتر از نظارت امام است"،امام ما را می بینند،گاهی اوقات
در خانه های ما رفت و آمد می کند و چه زیبا به علی بن مهزیارمی فرماید:
قَد کُنّا نَتَوَقعُکَ لیلاً وَ نَهاراً” شب و روز انتظار آمدنت را می کشیدم،هر لحظه به یاد
مولایمان صاحب الزمان ارواحنا فداه باشیم و برای ظهورش دعا کنیم.
قسمتی از سخنرانی خانم رشید نیا روز سوم ماه مبارک رمضان المعظم