خدای بزرگ و مهربان به همه ی موجودات و بندگانش، نعمت های

زیادی عطا کرده،یکی از آن ها “دل “است،همان دلی که بعضی ها

مِهر هر کسی را درآن  بایگانی نمی کنند ،جز آن که خدا توصیه

کرده باشد و چه زیبا امام جعفر صادق علیه السلام می فرمایند:

“القَلبُ حَرَمُ الله فَلا تُسکِن حَرَمَ الله غَیرَ اللهِ"دل حرم خداست.

جز خدا کسی را در حرمش جای مده.

گاهی لازم است گرد و غبار غفلت و گناه از دل بزداییم و رذائلی را

که با خیال راحت جا خوش کرده اند، را از خانه ی دلمان بیرون کنیم.

خدایا!یاری امان نما تا در زمین قلبمان ،تنها بذر یاد تو را بکاریم  و با

نور محبت تو آبیاریش کنیم.آمین / م . ی