چقدر خدای بزرگ ما بنده ها را دوست دارد،همین طور منتظر است تا بنده ی گنه کارش

برگردد ولی بعضی وقت ها آن قدر غفلت به سراغمان می آید که چشم انتظاری خدا را

نمی بینیم،چقد زیبا ست وقتی پای درس آیت الله حق شناس تهرانی رحمة الله علیه

می نشینی،چقدر حرف هایشان به دل می نشیند ایشان می فرمایند:پروردگار نمی خواهد

شما به جهنم بروید،آقاجان!وقتی فرعون ادعای خدایی کرد؛موسی علیه السلام عرض کرد:

بار الها!فرعون ادعای خدایی می کند نابودش کن!30 سال گذشت؛اما پروردگار نفرین موسی

علیه السلام را اجابت نکرد،وقتی هم که در حال غرق شدن موسی علیه السلام را صدا زد.

پروردگار قسم به ذات مقدسش خورد که اگر فرعون مرا صدا زده بود؛من او را نجات می دادم.

ببینید پروردگار چقدر شما را دوست دارد،قارون با این که به پیغمبر الهی بی ادبی کرده بود.

بعد از آن که گرفتار عذاب الهی شد و موسی علیه السلام به کوه طوررفت،پروردگار فرمود:

چرا وقتی که قارون از توکمک خواست ؛او را یاری نکردی؟!اگر او یک بار مرا صدا زده بود ،من

نجاتش می دادم!

منبع: غلام حسن ،بخشی،زملک تا ملکوت،چاپ سوم ،قم

انتشارات الهادی،1389 صص 205_204