دهه اول محرم امسال حجت الاسلام صادقي از قم به حوزه علميه حضرت زينب

كبري سلام الله عليها يزد تشريف آوردند.بحث هاي ايشون خيلي برام تازگي

داشت.تصميم گرفتم بخشي از سخنان ارزشمند ايشون رو در وبلاگم قرار دهم.

“برای تطهیر قلب باید دست از غفلت بر داشت، هیچ بی ادبی در محضر خداوند

نمی شود مگر بر اثر غفلت.

تا غفلت هست آلودگی هم هست ، پس اگر با حال غفلت زندگی رو سپری می کنی

قلبت آلوده است، برای نفی این غفلت لازم است انسان ذاکر باشد و متذکر خدا شود .

در حال سهو از خدا یاد نکن، هر نمازت غیر از نماز  ديگرت باشد، چشم ظاهر بین 

تکراری می بیند، اما هر نمازی ،هر عمل عبادی باید اثر جدیدی در انسان ایجاد کند.

وگرنه فقط از آتش جهنم نجاتت می دهد اما باعث رشدت نمی شود .

براي انجام عمل صالح، يك بسم الله از عمق وجودت بگو تا عمل بالا برود وگرنه

شیطان در آن نفوذ می کند و لذا آن نمازها در ما اثر نمی کند تا وقتی ساهی و

گیج هستیم، خود توجه روح عبادت است.

علامه سید محمد حسین تهرانی رو  خدا رحمت کنه ،مرد بزرگی بود غریب زندگی کرد.

آقا زاده ايشان می گفت ندیدم کسی را مثل پدرم که وقتی از ولی عصر ارواحنا فداه

یاد می شد،این قدر منقلب شود. همیشه و  نه فقط یک وقت.

یاد امام زمان ارواحنا فداه خود یاد خداست چون این حضرات اسماء خدایند.