وقتی که موسی علیه السلام به کوه طور می رفت، شخصی گفت :یا موسی!

به خدا بگو که فلان بنده ات این همه معصیت  می کند، چرا او را عقا ب نمی کنی؟

(در کوه طور لذت مناجا ت با پروردگار توجه ایشان را از همه جا سلب کرد و پیغام بنده ی

معصیت کار را فراموش کرد)خطاب آمد:یا موسی!چرا پیغام بنده ام را به من نرساندی؟!

وقتی ایشان آن پیغام را ابلاغ کرد؛پروردگار در جواب فرمود:یا موسی!به این بنده ی گنهکارم

بگو که ما تو را عذاب می کنیم؛اما تو نمی دانی!همین که  لذت مناجات را از تو گرفته ایم.

این بالاترین عذاب هاست،خدایا!گناهان پرده ی سیاهی بر قلبمان انداخته ،اما

امشب امید آن داریم که رحمت بی انتهایت مثل همیشه شامل حال ماگردد.

بار الها!لذت مناجات و بندگی ات را از مادریغ مدار و ادب بندگی را به ما بیاموز .

ای که نامت آرامش بخش دل هر بی قرار است.

 منبع : غلام ،حسن بخشی زمُلک تا ملکوت ،چاپ سوم،قم

انتشارات الهادی 1389 ص59