انگار باید همیشه نگران بود،تا مبادا رذائل اخلاقی در خانه ی قلبمان جا

خوش کنند و بیرون کردنشان ممکن نباشد، اگر اندکی در رفتارهای روزمره امان

دقت کنیم شاید متوجه شویم ،گاهی از اوقات خیلی بهتر از آن چه رفتار کردیم

می توانستیم برخورد کنیم و گاهی چقدر زشت و بد می شود وقتی کسانی در

صدد انتقام جویی بر می آیند.

هرگز نخواسته باشم از کوچک کردن کسی لذت ببرم،هرگز نگویم تا غلط کردنش را

نشنوم او را رها نمی کنم،حضوراً باید از “من"عذر خواهی کند.

راستی می دانی این"من"بود که ابلیسی را که 6000سال عبادت خدا کرده بود را

بیچاره کرد.

خدایا!دست هایمان را مثل همیشه بگیر و راهنمایی امان کن، ای مهربان

اقتباسی از سخنان ارزشمند استاد بزرگوارم،خانم رفیعی حفظه الله علیه