مگر می شود دوستدار یوسف زهرا ارواحنا فداه ،در طول هفته مراقبت کند و جمعه از یاد مولایش غافل باشد؟!
امروز در جلسه ی روضه خوانی حوزه ،سرکار خانم قیاسی سخنرانی اشان
را با سوالی قابل تاملی شروع کردند،ایشان فرمودند:شما چرا روضه می آیید؟
می ترسید رها شوید؟اما بعضی ها می گویند ما که خندان می رویم،هر چه
می خواهد پیش بیاید،انسان ها موقعیت هایشان با هم متفاوت است،بعضی ها
متوسط الحالند،بعضی ضعیف و رهایند و بعضی دیگر شدید الحالند،یعنی دائم
المراقبه اند،یکی از راه هایی که می توانید بفهمید شدید الحال هستید یانه ؟
به این بنگرید که روزهای دوشنبه و پنج شنبه که نامه ی اعمالتان به یوسف زهرا
ارواحنا فداه می رسد، شما چقدر مواظب اعمال و رفتارتان هستید؟چند بار عصبانی
شدم و داد زدم؟چند بار لجبازی کردم،چند بار باید چیزی که نمی شنیدم را گوش فرا
دادم؟چند بار نماز اول وقتم را برای چیزهای بیهوده از دست دادم؟
و مگر می شود کسی این قدر مراقبت کند و جمعه از یاد حضرت غافل باشد؟