روزی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به همراه عده ای از اصحاب

خود،از جایی عبور می کرد،ناگهان سگی شروع به پارس کردن کرد.

پیامبر صلی الله علیه و آله ایستادند و به پارس سگ گوش دادند.

اصحاب نیز توقف کردند،آن گاه پیامبر صلی الله علیه و آله رو به یاران

کرده و فرمودند:"آیا فهمیدید که این سگ چه گفت؟اصحاب گفتند:خیر

پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود:"این حیوان گفت:ای پیامبر خدا!من

همیشه خدای مهربان راشکر می کنم اگر انسان بی نماز بودم چه

می کردم؟”

خدایا من از تو سپاسگزارم که مرا در بین این همه انسان شیعه

آفریدی،هدایتم کردی و دستم را گرفتی،بی عنایت و لطفت بدان که

هیچم ای خدا

منبع:بهترین پناهگاه،ص151 به نقل از کتاب داستان های ناب و شگفت

از نماز،احمد علی سلیمی ندوشن،ص31

حدود 50 سال پیش در قم مرد فقیری بود که به او شیخ ارده شیره می گفتند

و چون جایی برای زندگی نداشت در یکی از اتاقک های قبرستان شیخان کنار

حرم حضرت معصومه سلام الله علیها زندگی می کرد،شبی برف بسیار سنگینی

باریده بود وقتی برای نماز صبح از خواب بیدار شدند،هر چه تلاش کردند درب اتاق

را باز کنند موفق نشدند به خاطر  این که برف زیادی  در پشت در جمع شده بود.

وظیفه فقهی حکم می کند وقتی نه آبی برای وضو و نه خاکی برای تیمم وجود دارد

نمازت را بخوانی و بعد که به آب رسیدی نماز را قضا کنی ،شیخ نماز را خواند و دعا

کرد: خدایا یک عمر هرگاه وضع مالی ام خوب بود ارده شیره به من دادی،خوردم و

هیچ چیز نگفتم،گاهی ارده بود و شیره نبود خوردم و چیزی نگفتم ،گاهی شیره بود

ارده نبود باز هم چیزی نگفتم گاهی هیچ کدام نبود نان خالی خوردم و باز هم حرفی

نزدم حالا من یک نماز می خوانم بدون وضو و بدون تیمم  و تو با مهربانی ات ببین و

چیزی نگو!!!

آیت الله مرعشی نجفی رحمة الله علیه  بعد از وفات شیخ او را در عالم خواب دیدند و

مشاهده کردند حال خوبی دارد سوال کردند که علت چیست ؟شیخ جواب داد اکثر چیزهای

خوبی که به من دادند از آن دو رکعت نمازی  دارم که  هیچ حسابی رویش باز نکردم،با

حالت شرمندگی در برابر خدا ایستادم و آن را خواندم.

اقتباسی از سخنان استاد عالی حفظه الله

چه زیباست وقتی خدا در همه ی زندگیمان حضور داشته باشد،وقتی لحظه ای

از یاد این خالق هستی بخش غافل نباشیم و این درس بزرگ را از رسول مهربانی ها

بیاموزیم آن گاه که “کافری حضرت محمد صلی الله علیه و آله را دید که در جایی خوابیده اند

و در حال استراحت هستند گفت: بَه بَه چه جای خوبی ! نه کسی او را می بیند و نه سلاحی

دارد که از خود دفاع کند.

آرام شمشیر را کشید و آمد تیزی شمشیر را روی گلوی ایشان گذاشت ،وقتی حضرت محمد

صلی الله علیه و آله چشم باز کردند، دیدند ایشان بی سلاح و کافر مسلح است .

کافر گفت: کیست که تو را از دست من نجات دهد؟پیامبر اکرم اصلا نترسیدند و فرمودند.

خدا نجات می دهد، کافر گفت :حالا ببینم چگونه نجاتت می دهد و شمشیر را بالا برد که بزند.

پایش لغزید و به زمین خورد و شمشیر از دستش رها شد و در هوا شروع به چرخیدن کرد.

حضرت به چابکی از جا جستند و قبضه ی شمشیر را گرفتند و زیر گلوی کافر گذاشتند و

فرمودند:حال کیست که تو را نجات دهد؟ گفت کرم و لطف شما ،حضرت شمشیر را به او دادند

و فرمودند:برو.

کافر چند قدم رفت ولی باز گشت و گفت “اشهَدُ اَن لا اله الا الله و اَشهَدُ اَنَّ محمد رسول الله”

معبودا!به ما ادب بندگی بیاموز و ما را از شیعیان واقعی پیامبران و ائمه ی اطهار علیهم السلام قرار ده.

منبع :گزیده ای ازسخنان استاد شایق حفظه الله

همه ما دوست داریم ببینیم ،عبادات ما در چه مرتبه ای از قبولی

قرار دارد،اصلاً آیا عباداتمان پذیرفته شده یانه؟هر کدام از ما وقتی

در اعمال و رفتارمان و به درون خودمان می نگریم ،متوجه می شویم.

امتیاز ما به عنوان یک انسانی که به این دنیا آمده ایم تا به قرب الی الله

برسیم، چقدر است.

امام صادق علیه السلام به ما راه چاره را نشان داده، در رابطه با قبولی نماز

می فرمایند:“هر که می خواهد بداند که نمازش آیا پذیرفته شده یا نه ببیند .

آیا نمازش او را از گناه باز داشته است یا نه؟پس به هر مقدار که نمازش مانع

گناه گشته همان قدر نمازش مقبول درگاه الهی قرار گرفته است.”

آری! و این می تواند نشانه ای باشد برای مِحَک اعمالمان که ببینیم چقدر

امروزمان با دیروز فرق داشته و اعمالمان به چه میزان مورد قبول خالق هستی

قرار گرفته است. خدایا ما را از نمازگزاران واقعی قرار بده.آمین یا رب العالمین

هرگاه داخل نماز شدی بگو این آخرین نماز من است از دنیا

و چنان باش  که بهشت جلوتر و جهنم زیر پایت و ملک الموت

پشت سر و پیامبران طرف راست و فرشتگان دیگر طرف چپ

و پروردگار از بالای سر بر تو مطلع است،پس نظر کن در مقابل

چه کسی ایستاده و با چه کسی مناجات کرده و چه کسی به

سوی تو نظر می کند؟!

منبع:م. دهقانپور،تنها تو را معشوق یافتم،قم:شکوفه یاس 1389ص83

خدایا ماه رمضان کم کم دارد تمام می شود،کمکم کن بنده ای

شوم که دیگر در برابر فرامین تو نافرمانی نکنم و نمازهایم را

عاشقانه برای تو بخوانم نه مثل قبل که  در نماز بیاد همه چیز

بودم جز یاد تو ای مهربان و کریم.

پشت جلد کتاب تنها تو را معشوق یافتم، جمله ای زیبا از آیت الله

سید علی قاضی رحمة الله علیه  در مورد نماز دیدم که برایم بسیار

تکان دهنده بود ایشان  فرمایند:دوسه روز است در این فکرم که اگر

در بهشت نگذارند نماز بخوانیم،چه بکنیم؟!

خدایا !مارا بنده ی خود کن “وَعَبَّدنی لَک”