فضای این روزهای شهر و استان ما معطر به عطر وجود یکی از

آلاله های دفاع مقدس است،عزیزی که آمده تا اگر توفیق میزبانی اش

را داشته باشیم برای همیشه در کنار ما بماند.

شهیدی که 19 سال بیشتر نداشته،او که در اوج جوانی خانه و زندگی را

رها می کند و در منطقه ی طلائیه و خیبر حضور می یابد و به شهادت می رسد.

نزدیک به سی سال گذشته، حال فکر کنید که اگر الان این جوان 19 ساله بود.

چند سالش بود و چه مسولیت هایی را می توانست در جامعه ی امروز به

عهده گیرد؟ اما واقعیت این است که شهدا رفتند تا ما  بر سر اهدافمان بمانیم.

فرق ما و شهدا در این است که شهدا رفتند اما ما را می برند،شهدا جان

می دهند و ما جان می کَنیم.

خدایا ما را مدیون خون شهیدانمان قرار نده و ما را از پیروان راستین آن سبک بالان

عاشق که جانشان را در طبق اخلاص گذاشتند، قرار ده.آمین

قسمتی از سخنان ارزشمند آقای بنی فاطمه در حوزه ی علمیه ی حضرت زینب سلام الله علیها